ای خوش آن روز که روح در «سپیده دم بیداری» خویش را بیابد.
ای خوش آن روزی که بیدار شد.
ای خوش آن روزی که روح فهم کند که هستی با او همنوا است اما گوش مادی گرای او نمی خواهد این همنوایی را پذیرا باشد.
دریغا!
که جسم تسلط بس عمیقی در «روح» نهاده است.
ای خوش آن روز که روح در «سپیده دم بیداری» خویش را بیابد.
ای خوش آن روزی که بیدار شد.
ای خوش آن روزی که روح فهم کند که هستی با او همنوا است اما گوش مادی گرای او نمی خواهد این همنوایی را پذیرا باشد.
دریغا!
که جسم تسلط بس عمیقی در «روح» نهاده است.
